Krankenhaus-kunst van De Kift op zeil van Vrijbuiter

15 april 2022

De kunst van De Kift blijft minstens tien jaar over het water zeilen. Drummer en kunstenaar Wim ter Weele ontwierp een zeil voor de tjalk Vrijbuiter. Het was een flinke puzzel om zijn tekening passend te krijgen.
De Koogse fanfarepunkband was vorig jaar op boottournee met het schip. In negen dagen tijd zeilden ze van Hoorn naar Zierikzee en gaven onderweg concerten. Schipper Wiebe Radstake en Suzan Dahmen houden van muziek én van kunst. Ze werken geregeld samen met kunstenares Hetty van der Linden. Zij bedacht Sail a Future, een initiatief dat aandacht vraagt voor armoedebestrijding, duurzaamheid en zeilend vrachtvervoer. Kinderen en kunstenaars uit de hele wereld beschilderen afgedankte zeilen, waarvan tassen worden gemaakt.

Voorlopig zal het Kift-doek niet als tas om de schouder bungelen. Schipper Wiebe hoopt minstens tien jaar met zijn vers geschilderde zeilen vooruit te kunnen. In maart begon het schilderen in thuishaven Zierikzee. Honderdtachtig schoolkinderen en acht kunstenaars deden er tien dagen over om het grootzeil (120 vierkante meter), een fok en een kluiver te beschilderen. Aan Wim de eer het grote zeil te vullen. Hij koos voor een tango dansend stel dat hij eerder voor het cd-boekje van Krankenhaus tekende. Dat dit stel naast de tekst van ’Kom in m’n boot’ staat, is toeval. „Ik koos hem vooral voor de vorm. Een driehoekige tekening past op een zeil.”

Duizend keer uitvergroot
Maar het duurde wel even voor-ie erop zat. De originele tekening is 15 bij 15 centimeter. Om de contour op het zeil te kunnen tekenen, moest het werk duizend keer worden uitvergroot. „De Printerette kon stroken van maximaal 85 centimeter breed en 3,5 meter lang kopiëren. Om het zeil te vullen, heb je dertien stroken voor de breedte en drie voor de hoogte. In totaal kreeg ik 39 kopieën van ze mee. Mijn auto lag vol rollen papier. Gelukkig was alles netjes genummerd, anders zie je niet meer wat je doet. Toen alles eenmaal op het zeil lag, hebben we de tekeningen opengeknipt om de contouren op het zeil te kunnen zetten. Daarna konden we schilderen, dat was eigenlijk het minste werk.”

Lees het gehele artikel op de bron: NHD, alleen voor abonnees