Zeespiegelstijging langs Nederlandse kust versnelt en in de Waddenzee zelfs twee keer zo snel

De zeespiegelstijging langs de Nederlandse kust is aan het versnellen. Dat melden wetenschappers van de TU Delft in een nieuwe studie. Uit een uitgebreide analyse van de metingen van acht getijdestations langs de Nederlandse kust (onder meer die van Maassluis, Delfzijl en Vlissingen) blijkt dat de gemiddelde zeespiegelstijging – sinds midden jaren negentig – 2.7 ± 0.4* millimeter per jaar is. In vergelijking tot de zeventig jaar daarvoor is dat een significante stijging van 1.0 ± 0.5 mm/jaar.

Het is voor het eerst dat een significante versnelling ontdekt is in data van getijdestations langs de Noordzee. Wel verschilt de versnelling per station. Zo neemt de zeespiegelstijging twee keer zo snel toe in de Waddenzee.

Riccardo Riva, die in het dagelijks leven onderzoek doet naar de interactie tussen het dynamische gedrag van de aarde en veranderingen in de zeespiegel, legt het als volgt uit: ‘Metingen van de zeespiegel in een getijdestation gaan – als je het hele jaar in ogenschouw neemt – behoorlijk op en neer. Dat komt onder meer door veranderingen van de wind, de luchtdruk en door het getij. Met dat in het achterhoofd ontwikkelden wij een nieuwe methode die gebruik maakt van informatie over de wind, de luchtdruk en de getijden. Zo filterden wij ruis uit de metingen en konden wij het lange-termijn oceanografisch signaal van de zeespiegel verkrijgen.’

Een gedetailleerde analyse van de metingen aan acht getijdenstations langs de Nederlandse kustlijn maakt duidelijk dat de gemiddelde zeespiegelstijging – sinds het midden van de jaren negentig – 2,7 ± 0,4* millimeter per jaar bedraagt. De bevindingen van Riccardo Riva en collega’s zijn gepubliceerd in het toonaangevende tijdschrift Environmental Research Letters.

Mysterie
Dat de zeespiegel stijgt, is niet nieuw. In de twintigste eeuw is de zeespiegel ongeveer 13 centimeter gestegen. Die gemeten zeespiegelstijging is vooral te verklaren door het massaverlies van Groenland en gletsjers in polaire gebieden én de thermische uitzetting van oceanen. Dat laatste houdt in dat de bovenste laag water, onder invloed van een stijging van de temperatuur, meer volume aanneemt. Er ontstaat dan meer afstand tussen de moleculen. ‘Maar,’ legt onderzoeker Riva uit, ‘een gemiddelde zeespiegelstijging wereldwijd zegt niet per se iets over de stijging aan onze kust. Een mens is geneigd te denken dat alles met elkaar samenhangt, maar een groot deel van de veranderingen aan de kust komt vanuit oceaanstromingen. Maar wat elders in de oceaan gebeurt, hoeft niet per se invloed te hebben op ons kleine stukje Noordzee. In principe kan hier alles gebeuren. De vraag die ons mateloos intrigeerde, was dan ook: Wat zien we nu langs de Nederlandse kust?’

Lees het gehele artikel op de bron: TU Delft

Afbeelding: Riccardo Riva bij het getijdenstation van Hoek van Holland.