WR54 is ‘stikstofproof’, maar: “Ik vind het eigenlijk grote onzin”
Als onderdeel van een pilot is de kotter van garnalenvisser Erik Rotgans geheel ‘stikstofvrij’ gemaakt. Vissers die in 2023 nog de Waddenzee op willen, moeten diezelfde aanpassing doen om een vergunning te krijgen. “We hebben niet zo veel keus, want we vissen altijd in Natura 2000-gebied”, legt hij uit vanaf zijn kotter WR54.
Al loopt Erik vanwege de pilot voor op zijn collega’s, toch vindt hij het allemaal overdreven: “Ik vind het eigenlijk grote onzin”, zegt hij eerlijk. Even voor de technici: tussen de motor en de demper van zijn kotter zit een nieuwe katalysator. “Daar zit een verstuiver in en daardoor hebben we nagenoeg geen stikstofuitstoot meer.” De kosten van die katalysator en installatie komen uit rond de 70.000 euro. Daarvoor kan een subsidie aangevraagd worden, die de helft van de kosten dekt. “Maar die kun je pas in september aanvragen, terwijl iedereen voor januari voorzien moet zijn.”
Dat Erik niet overtuigd is van de investering, komt door zijn kijk op de natuur in de Waddenzee. “Niemand begrijpt echt wat die natuur doet, daar snap je geen bal van. Dan denk je dat er geen garnaal meer is en dan opeens krijg je een explosie en kan je ze niet missen. Niemand begrijpt de natuur en dat is nou het vervelende van het hele gebeuren.”
De aanschaf van de katalysator is voor de WR54 één van de vele veranderingen die de kotter heeft ondergaan. “Denk aan de automatisering aan boord, we hebben nu volgsystemen en sensoren op de lier waardoor ze kunnen zien waar we onze netten neerleggen en halen.” Met zijn laatste verandering, de katalysator, is hij waarschijnlijk weer even klaar wat betreft investeringen, maar: “Met vergunningen weet je het nooit zeker.”
Erik weet simpelweg dat de visserij altijd al aan verandering onderhevig is geweest. Dat ziet hij in de toekomst niet gauw veranderen. “We krijgen in de toekomst met die stikstofuitstoot denk ik te maken met urenbeperkingen. En dan nog de windmolenparken, dus we krijgen ook minder gebieden. Zoals er altijd wel iets verandert, zeg maar.”
Toekomst
Toch ziet hij de toekomst van de visserij in Den Oever niet helemaal gitzwart. “Ik ben niet meer zo positief als een jaar geleden, maar er blijven hier altijd wel vissers over.” Hij blijft in ieder geval altijd innoveren, al moet dat vanwege nieuwe wetgeving waar hij het niet mee eens is. “Ik blijf op ons dorp. We zijn zo’n klein dorpje en er is menig haven jaloers op ons.”