Met de Beurtveer terug naar de tijd dat het openbaar vervoer per schip plaatsvond
Volgens traditie wordt ook dit jaar tijdens de herfstvakantie het Beurtveer georganiseerd, een zeilrace waarbij zo’n vijftien tjalken en klippers drie etmalen lang het IJsselmeer en Markermeer trotseren.
Tijdens de wedstrijd gaan de deelnemers terug naar de tijd dat het openbaar vervoer tussen de Zuiderzeesteden per schip plaatsvond, enkel voortgestuwd door de wind. Tijdens de manoeuvres in de eeuwenoude stadjes is het alle hens aan dek; het gebrek aan slaap maakt de zeilrace tot een heuse beproeving voor de opvarenden. Alles draait om het maken van de beste tactische keuzes en het in zo kort mogelijke tijd aandoen van de verplichte havens Workum, Medemblik, Lemmer, Lelystad (sluis), Enkhuizen (sluis) en Amsterdam. De facultatieve havens -waaronder Hoorn en Volendam- leveren bonuspunten op, vaarminuten op de motor worden streng afgestraft.
Klipper Lutgerdina
Een van de deelnemende schepen is de tweemastklipper Lutgerdina uit Enkhuizen, een historisch schip uit 1897 dat dit jaar 125-jarig bestaat. Met zes bemanningsleden en 18 passagiers -waarvan tien met lichamelijke beperking en acht vrijwilligers die overal kunnen inspringen- zetten ze alles op alles om de race binnen de gestelde tijd te varen én alle verplichte havens aan te doen. Ruth Giesen, bemanningslid van de Lutgerdina: „We doen mee omdat het bijzonder is om te ervaren hoe het varen vroeger was. Beurtveer is voor ons echt het summum, de zwaarste wedstrijd in ons programma. Ons doel is om onszelf te verbeteren en alle havens aan te doen binnen de tijd. Omdat het schip extra brede gangboorden heeft, kunnen de zeilen ook vanuit de rolstoel worden gehesen- en het speciale hydraulische stuursysteem zorgt ervoor dat ook mensen met weinig spierkracht het kunnen bedienen. Dat maakt het mogelijk om er echt met z’n allen voor te gaan.”
Ansichtkaart
De grootste uitdaging is het aanmeren in de havens om -als bewijs- een ansichtkaart in de brievenbus van de havenmeester te kunnen gooien. Giesen: „Het allermoeilijkste is dat je niet alleen moet nadenken over hoe je er in komt, maar ook hoe er weer uit. En: tot hoe lang houden we het zeil erop en is er wel voldoende ruimte om het schip te keren? Omdat je zonder motor vaart, heb je minder mogelijkheden en kun je minder goed corrigeren. Alles draait om het hebben van een goed doordacht plan. Soms kies je er samen voor om het anker al uit te gooien als je de haven invaart zodat je jezelf daarna weer terug de haven uit kan trekken.”
Lees het gehele artikel op de bron: NHD, alleen voor abonnees