Wiebe wil zeilen op de wind én op zoutbatterijen: ‘Ik wil gewoon dat het hele verhaal klopt’

Het is een grote ingewikkelde puzzel, maar wel één die Wiebe Radstake en Suzan Dahmen met een grote grijns leggen. De eigenaren van zeilschip Vrijbuiter zetten grote stappen in het ombouwen van hun dik 120 jaar oude schip naar een CO2-neutraal exemplaar. Afgelopen vrijdag werd de oude dieselmotor uit Vrijbuiter gehesen. Op naar de elektromotor, windmolens, zonnepanelen én de zoutbatterij.

Dat laatste is in de maritieme sector uniek, vertelt Radstake. ,,Wat wij willen, is nog niet gedaan.” Zoutaccu’s zijn duur, zwaar en groot. Toch willen de twee er op hun schip stap voor stap op over. ,,Vrijbuiter als varende broedplek van innovatie.”

Zeventig ton voortbewegen
De ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid gaan wat Radstake betreft veel te traag. ,,Ik zie het als een persoonlijke uitdaging. Misschien is dit een druppel op een gloeiende plaat, maar ik hoop dan toch een voortrekkersrol te vervullen. Dat we straks die 70 ton van Vrijbuiter kunnen voortbewegen en er mensen met jachten zijn die denken: ‘hé, als zij dat kunnen, dan kunnen wij dat toch ook?’”

Het zeilschip, dat Zierikzee als thuishaven heeft, wordt op dit moment in de haven van Brouwershaven omgebouwd. De oude DAF-motor gaat er uit en er komt een elektromotor in. Dat ding wordt straks zo veel mogelijk aangedreven door twee windmolens (één op de mast en één achterop het schip) en een serie zonnepanelen.

De Vrijbuiter vaart voornamelijk op de wind, maar heeft een flinke motor nodig om havens in- en uit te varen en bruggen en sluizen te passeren. Zat schipper Radstake bij het passeren van de Zeelandbrug voorheen in de dampende rookwolken van de aangezwengelde dieselmotor, dat is komend voorjaar verleden tijd. ,,Dat vond ik altijd ook wel een beetje gênant. Al die rook als je een groen ecotoerismebedrijf wilt hebben.”

Grondstoffen zijn een probleem
Aansluitend wordt het zoeken naar manieren om zo weinig mogelijk walstroom te hoeven trekken. Met die windmolens, (steeds meer) zonnepanelen en uiteindelijk zoutaccu’s waar energie mee kan worden opgeslagen. ,,Accu’s waren bij ons altijd een heikel punt. Met die grondstoffen die gewonnen worden in de mijnen van Bolivia. Dat vind ik ook niks. Dan verplaats je eigenlijk alleen maar het probleem.”

Lees het gehele artikel op de bron: PZC, alleen voor abonnees

Foto: de Daf wordt uit het schip gehesen, foto: Iman Padmos Junior