Britse zeekaarten langer op papier
Vorig jaar maakte de Britse Hydrografische Dienst (UKHO) bekend dat het de papieren zeekaarten ging uitfaseren met als doel eind 2026 geen officiële papieren zeekaarten meer te maken. Deze melding was de bekende steen in een plas water en riep veel (gemengde) reacties op. Reacties en bezwaren die er toe leiden dat de UKHO de uitfasering met nog 4 jaar zal uitstellen. Dat biedt de verschillende gebruikers van zeekaarten waarvoor nog geen geschikt alternatief bestaat de kans wel een alternatief te vinden of te ontwikkelen.
De Britse Hydrografische Dienst is internationaal toonaangevend en bepalend voor de productie en distributie van zeekaarten en andere nautische publicaties. Waar men het destijds niet eens kon worden over standaarden voor vectorkaarten, kwam de UKHO destijds met een eigen standaard voor digitale rasterkaarten. Tegenwoordig mogen steeds meer professionele gebruikers van zeekaarten volledig digitaal varen en wordt het gebruik van papieren kaarten steeds minder.
De meeste officiële zeekaarten zijn tegenwoordig zogenaamde printed-on-demand kaarten. Kaarten die pas geprint worden op het moment dat ze nodig zijn. Deze kaart is dan actueel en bijgewerkt tot het moment van printen. Aan boord hoeft de stuurman dan alleen nog maar de berichten aan zeevarenden van na deze datum bij te houden. En het scheelt stapels aan dure kaarten die leveranciers voor heel de wereld op voorraad moeten hebben.