Mijn eerste Atlantische oversteek

‘Trek maar een tuigje aan voordat je het roer overneemt,’ zegt Marco, stuurman van tallship Morgenster.
Het kost ons grote moeite om achter het roer te blijven staan. Het schip danst op de golven alsof het een rubberbootje is. Ik loop naar het voren waar de klimtuigjes hangen en probeer de golven te ontwijken die breken op het schip. De lucht aan de horizon wordt lichter. Onze wacht zit er bijna op. Ik ben moe. We varen al ruim twee weken op de Atlantische Oceaan en we hebben gisteren te horen gekregen dat we niet stoppen op de Azoren. Dat betekent nog twee weken op deze hele grote diepe plas, voordat we weer voet aan wal zetten. En het weer wordt er niet beter op.

Dankzij mijn werkzaamheden als persvoorlichter bij Clean2Antarctica (C2A) mag ik opnieuw opstappen op tallship Morgenster met de Quest for Change. Samen met 18 studenten en 9 andere bemanningsleden zeilen we van Sint Maarten terug naar Amsterdam. De Quest for Change is onderdeel van Clean2Antarctica waar we bedrijven uitdagen om een vraagstuk neer te leggen om duurzamer te worden. Aan boord gaan de studenten dit vraagstuk oplossen.

Terwijl het in Nederland sneeuwt stap ik in het vliegtuig richting Sint Maarten. In het vliegtuig knijp ik mezelf, wat ben ik Edwin en Liesbeth (oprichters van C2A) dankbaar dat ik opnieuw mag opstappen. Dit is geen droom. Dit is echt. Ik ga de Atlantische Oceaan oversteken. Een droom die uitkomt en dat alleen niet… Ik mag alvast voorproeven want dit is wat ik wil: zeilend de wereld rond. Dus dit is een onwijs goede leerschool voor mij.

Lees het gehele artikel van Gerie Smit op de bron: Zeilhelden

Foto Mayeul Vdb