Droogvallen in de stille Waddenzee: ‘Bijna nergens ter wereld kan dit zomaar’

Ja, het mag weer: op vakantie naar Frankrijk. Maar waarom zouden we? Als er één zomer is om Nederland te verkennen, dan die van 2020 wel. Deze week: journalist Linda Stelma gaat mee met een droogvaltocht op de Waddenzee.

Water kabbelt tegen het schip en er klinken gedempte stemmen. Wolkenluchten trekken voorbij en de zomer geeft zijn warmte af. Verder is er niets.

Eerder deze ochtend, tegen de klok van 10.00 uur, zijn we met de Willem Jacob vertrokken uit de haven van Ameland. Het schip is 130 jaar oud en was ooit een zeilend vrachtschip. Nu laat de Willem Jacob mensen zeilend het Wad ervaren. Of door expres vast te lopen bij eb zoals vandaag. ‘Mensen vragen zich voordat ze opstappen weleens af of het niet saai is om urenlang te wachten tot het eb wordt en de vloed weer komt. En iedereen is uiteindelijk verbaasd over de rust’, vertelt schipper Ruth Giesen (37).

Niet lang na het vertrek heeft Giesen de platbodem uit de vaargeul gestuurd. Nog even bleef de vaart erin en toen kwam het met een zachte ‘kloeng’ tot stilstand. Matroos Elizabeth Koopman (40) meet aan de voorkant van het schip 70 centimeter water en aan de achterkant ‘ongeveer 90’. ‘En nu?’, vraag ik aan de schipper. ‘Koffiedrinken en afwachten’, antwoordt ze. Met zicht op Ameland gaan we ‘droogvallen’. Als het zover is kunnen de opvarenden het schip af om over de waddenbodem te lopen.

Lees het gehele artikel op de bron: Nederlands Dagblad

Foto: De Willem Jacob ligt droog bij Lauwersoog, foto Wouter van Dusseldorp