Andersoortig onder Zeil: Yvonne van Scheijen, charterschipper tjalk “Vrouwezand”
In EOC magazine schreef Corine Nijenhuis een artikel over Yvonne van Scheijen:
Charteren in tijden van corona is geen eenvoudige opgave. De anderhalve-meter-regel mag op sommige zeilschepen haalbaar zijn, op “Vrouwezand” is dat onmogelijk omdat het zeil met de hand gehesen wordt. Doorvaren vraagt om een creatieve oplossing. Daarom is “Vrouwezand”, naast charterschip, nu ook yogaboot.
Het concept yogaboot kun je gerust andersoortig noemen in de charterwereld waar het vooral om zeilen draait. Dat het bedacht is door Yvonne van Scheijen (58) is niet vreemd; ook haar kun je gerust andersoortig noemen. Want al is ze lid van de Friese Vloot, ze is geen wedstrijdzeiler. Geen ‘hardzeiler doodzeiler’ die doorvaart tot windkracht 8. Die vroeg in de ochtend uit de haven vertrekt om er pas in de avond terug te keren, omdat dat is wat charterschepen doen. “Ik doe wat mijn gasten leuk vinden. Ik heb een ander publiek dan de meesten uit de Vloot. Ik heb meer gezelligheidsmensen aan boord.”
Yvonne was een van de eerste vrouwelijke schippers in de charterbranche, al was dat niet beraamd. “Ik ben bioloog, afgestudeerd in Wageningen.” Dat lag niet in de lijn der verwachting, want Yvonne groeide op in Ede. “Streng christelijk. Meisjes gaan naar de huishoudschool om daarna te trouwen. Mijn ouders waren niet zo streng, maar studeren zat er niet in.” Ze liep van huis weg, dankzij een noodfondspotje van de universiteit kon ze aan haar opleiding beginnen.
Eenmaal afgestudeerd ging ze werken bij de vogelbescherming. Vanwege haar goede opleiding zat ze vooral binnen, plannen te schrijven. “Het was heel idealistisch, ik werkte ook op zaterdag. Toen ik na twee jaar mijn vakantiedagen moest opmaken, wist ik niet meer goed wat vrije tijd was.” Yvonne vertrok voor zes weken naar een vriendin in Niger. “Na twee futloze weken ben ik gaan fietsen tot ik naar huis moest. Direct bij terugkomst heb ik instant mijn baan opgezegd.”
Een vriend suggereerde te gaan maten op een zeilschip. “Als kind ging ik op zeilkampen, van de Lutherse kerk.” De vriend stelde haar voor aan de schipper-eigenaar van “Elizabeth”, een driemastklipper van 40 meter. Hij ging akkoord: “Dus werd ik maat. En ik kon er niets van.”
Lees het gehele uitgebreide artikel op de bron: EOC-info pagina 14