Aalscholvers vormen geen bedreiging voor visserij
Volgens vissers eet hij al hun vis op, maar aalscholverdeskundige Mennobart van Eerden bestrijdt dat: aalscholvers produceren een braakbal per dag, en daaruit kun je precies opmaken wat de vogel heeft gegeten. “Dat zijn nooit de commercieel interessante soorten”, aldus Van Eerden in Vroege Vogels.
Als Mennobart Van Eerden spreekt over zijn aalscholvers, heeft hij het over de vogels die leven op het eiland (of eigenlijk, de archipel) ‘de Kreupel’. Het kunstmatige eiland ligt een paar kilometer ten noorden van Andijk in het IJsselmeer en bestaat nog maar sinds 2003. Twee jaar later, in 2005, heeft de aalscholver zich daar gevestigd, en dat was een hele verrassing.
“Rond de ‘normale’ kolonies in bomen zie je altijd wel wat vogels die op de grond of tussen het riet gaan broeden. Maar hier ontstond uit het niets een nieuwe, honderd procent grondbroedende kolonie. Dat hadden we oprecht niet verwacht. Er is op het hele eiland geen boom te vinden”, aldus Van Eerden.
Aalscholvers op de Kreupel
De vestiging van de aalscholvers op de Kreupel is een doorn in het oog van de vissers. Zij zijn bang dat de aalscholvers al hun vis opeten. Volgens Van Eerden is dat “onzin. We verzamelen al sinds 1980 braakballen op verschillende plekken. En er is nog nooit enige aanwijzing uitgekomen dat Aalscholvers echt een beslissende invloed hebben gehad in de teruggang van ‘hogere’, commercieel interessante vissoorten.”
Pos, blankvoorn en spiering
Vis als pos, blankvoorn en spiering vormen het dieet van de aalscholver. Dat kan Van Eerden in detail zien als hij de braakbal van een aalscholver onderzoekt. De braakbal is verpakt in een laagje slijm van de maagwand van de aalscholver. Als dat pakketje als het ware open wordt gemaakt, komen er graten, wervels, schubben en otolieten te voorschijn. Het zijn de enige onderdelen die het maagzuur van de vogel overleven.
“Mazzel”, noemt Van Eerden dat, want met deze onderdelen kan hij precies zien wat een aalscholver heeft gegeten. Een van de eet-interesses van de aalscholver is dus de pos. Dat is een concurrent van de aal: beide vissen eten muggenlarven. Waar de aal een interessante vis is voor vissers, is de pos totaal niet commercieel aantrekkelijk. Dat de aalscholver smikkelt van de pos, is dus alleen maar fijn voor vissers, zou je kunnen zeggen: zo wordt de voedselconcurrentie voor de geliefde aal misschien ook minder.