Europa in 8 dagen: van de Halligen naar de Deense Zuidzee

Net op tijd stapt de laatste Japanner aan boord. Trossen los, waarna landschappen elkaar in snel tempo afwisselen. Heksenbezems, prikken die geulen markeren, liggen bijna plat op het water, als de vloed verdwijnt naar de andere kant van de wereld. De Halligen steken zwart af tegen de horizon. Wandelen door diepe geulen, die zich een weg banen door het slik. Grillige randen vertonen voortdurend lawinegevaar, één na de ander verdwijnen er grote brokken zand in de diepte van het wegstromende water.

 – Woestijnschip
Najade lijkt een woestijnschip geworden. Voortgetrokken door rijen voorover gebogen zwetende bemanningsleden, snakkend naar water. Woest gravend, wordt een capuchon gevuld met kokkels, het enige voedsel voor deze dag. Kelp en zeesla wappert tussen dichtgeknepen handen in de wind. De lucht trekt samen. Diep donkerblauwe wolken pakken zich samen boven de Hallig. Schapen verzamelen zich in een hoek van de wei.
Flarden zeewier en netten aan de bovenste rijen prikkeldraad, zijn de laatste getuigen van de hoogte van de waterstand tijdens de storm van afgelopen week.
Alles kleurt blauw. Twee spijkerbroeken hangen op het voordek te drogen aan het topje van de fokkeboom.

Aan boord stappen via een ingeniueus opgehangen loopplank is een avontuur op zich.
Zon komt op boven de Halligen. Klein stukje regenboog blijft even hangen tussen twee prikken die het einde van een dammetje markeren. Eén moment wordt de zwart – wit wereld doorbroken. Vreemd idee dat de wereld voor sommige mensen iedere dag zwart wit is.
Silhouet van een vogeltje doorbreekt de strakke lijnen van het Eider Sperwer.
Trapgevels in Friedrichsstadt worden bewonderd, sjansende ijsverkopers verleiden vrouwen tot het proeven van rozenijs.

Lees de nieuwe Column van Janet Frieling op Zeilhelden.nl