Het is d’r op of d’r onder voor haven Noordpolderzijl
Het voorbestaan van het haventje van Noordpolderzijl is in gevaar. Het lukt niet om een goede oplossing te vinden voor de telkens dichtslibbende vaargeul.
Het is een icoon van de provincie Groningen: het haventje van Noordpolderzijl. Het is de kleinste zeehaven van ons land, een getijdenhaven. Maar waar de kade vroeger soms vol lag met schepen, is het er nu vaak compleet verlaten. De ernstig door weer en wind aangetaste bolderpalen staan er werkloos bij. Ze moeten telkens weer toezien hoe het haventje en de drie kilometer lange vaargeul dichtslibben.
Niet langer aanmodderen
Het slib dat door de vloed wordt meegenomen is de grote boosdoener. Ieder jaar jaar moet de haven worden gebaggerd, en de vaargeul eens in de 4 of 5 jaar. Dat is een geldverslindende bezigheid. Geld dat de gemeente Het Hogeland, die voor een groot deel verantwoordelijk is voor het haventje, ook op een andere manier kan gebruiken. De gemeente wil niet langer blijven aanmodderen.
Spoelzee
Een jaar of zes geleden leek het erop dat er een definitieve oplossing was gevonden voor het probleem: de aanleg van een zogeheten spoelzee of spoelmeer bij het haventje. Dat is een bekken waarin bij vloed water wordt verzameld dat wordt vastgehouden tot het eb is. Dan wordt een schuif opengezet en stroomt het water met kracht door de haven en de vaargeul.
Op die manier wordt het slib weer afgevoerd naar zee, waardoor er veel minder vaak, of misschien wel nooit meer gebaggerd hoeft te worden. Waterschap Noorderzijlvest en de gemeente Het Hogeland omarmden dit idee, dat in Duitsland al met succes wordt toegepast.
We kunnen niet altijd alles voor elkaar boksen
Maar na een paar jaar blijken er teveel haken en ogen aan het plan te zitten. Een spoelmeer zou natuurwaarden kunnen aantasten en bovendien zou er voor de buitendijkse aanleg binnendijks ook natuurcompensatie moeten plaatsvinden. En dat stuit op grote bezwaren van de boeren, die beducht zijn voor verzilting. En last but not least: de aanleg van een spoelmeer is duur, er zijn miljoenen mee gemoeid.
‘Het wordt een lastig verhaal’, zegt wethouder Eltjo Dijkhuis. ‘We gaan binnen een paar maanden af op een oplossing, óf op de conclusie dat het er na jaren van praten niet in zit. Er komt dus snel een go of no-go moment.’