Motorcharter moet op schip lijken, niet op een container

Gitaarleraar, dat was Hans Petrus (1954) van oorsprong. Maar ook in den beginne was er al woningnood, dus ging hij op een motorloos woonscheepje wonen; later op een bolschip en klipperaak.

Hij was medeoprichter van een bureau in de muziek- en theaterwereld, Ideëel Organiseren, dat festivals organiseerde, onder andere Rendez Vous voor het Aids Fonds en Vroege Vogels voor de Vara.

“Tot ik het zat was en dacht: ik moet wat anders gaan doen”, vertelt Petrus aan boord van zijn motorcharterschip Gandalf in het Amsterdamse Oosterdok, terwijl zijn Chinese vrouw Meiyan Pan onder het eten van een heerlijk geurende Oosterse maaltijd een geanimeerd gesprek in het Mandarijn voert met een landgenote.

Waarom was hij het zat? “Het werd te groot. We begonnen met een heel klein bureautje en toen ik wegging zat er 35 man. Ik vond het niet leuk meer. Ik wilde iets nieuw, iets kleins”. Als bewoner van de dertig meter lange klipperaak Omstjipper – waarmee hij in de vakanties lekker ging varen – leek het hem een logische stap om van het varen zijn professie te maken.

Het was 2000 en Hans Petrus trok er een jaar voor uit, om een schip te vinden. Hij wist weinig van de motorchartervaart. “Ik had me wel verdiept in wat je moest hebben om goed in de markt te staan. Ik wist dat ik zeker geen schip met toilet op de gang moest hebben. Het moest een schip met douche en toilet op de kamers zijn en met gewone bedden. Ook ruimte was een eis. En het moest op een schip lijken, niet op een container”.

Lees het uitgebreide artikel van Heere Heeresma op de bron: Scheepvaartkrant

Foto: Heere Heeresma jr.