Verkeersleider op de Brandaris
Op Terschelling staat de oudste nog werkende vuurtoren van ons land: de Brandaris. Floor Vuurboom schreef voor Terschelling Magazine een artikel over twee verkeersleiders die op de Brandaris werken: Maaike Bink en Dominiek de Jong. Foto’s zijn van Leonie Blaak.
Baken voor de Scheepvaart
Al van oudsher dient deze toren als baken voor de scheepvaart en dat is anno nu nog steeds zo. Inmiddels in een iets modernere vorm uiteraard. De Brandaris is sinds 1965 een rijksmonument en is in bezit van Rijkswaterstaat. Dag en nacht wordt de Brandaris bemand door vijf verkeersleiders. Twee in de ochtend, twee in de middag en één iemand tijdens de nacht. Er zijn dertien verkeersleiders in dienst bij Rijkswaterstaat die vanaf de top van de toren het verkeer op zee in de gaten houden. Voor hen is de Brandaris hun werkplek, maar ze doen ook wel eens de deur open voor een echtpaar die de Brandaris als trouwlocatie heeft verkozen.
Van Schier naar Terschelling
We spreken met Maaike Bink en Dominiek de Jong die beiden op de toren werken. Maaike Bink komt oorspronkelijk uit Amersfoort, heeft zelf een bootje en werkte hiervoor vijf jaar op de vuurtoren van Schiermonnikoog. “De nautische wereld heeft al heel lang mijn interesse. Voordat ik op Schiermonnikoog ging werken voer ik als schipper op de chartervloot. Omdat het varen erg seizoensgebonden is, maar ik wel op het nautische vlak wilde blijven werken, kwam ik op de toren van Schier terecht. Het werk op de toren van Schier is veel minder omvangrijk, daar ben je meer een post die informatie verstrekt. Na vijf jaar was ik toe aan meer uitdaging en wilde ik opgeleid worden tot verkeersleider. Dat kon niet op Schier, maar wel op Terschelling. Zo ben ik op de Brandaris beland. Ik werk hier nu vier jaar en ik heb nooit spijt gehad van mijn beslissing.”
Nautische Wereld
Dominiek de Jong komt uit Groningen. Ze kwam naar Terschelling omdat ze ging studeren aan de zeevaartschool. Op het eiland ontmoette ze haar partner en is zo op het eiland ‘blijven hangen’. “Nadat ik de zeevaartschool heb afgerond heb ik zeven jaar gevaren, wereldwijd. Dat was mooi, maar ook zwaar werk en ik was veel van huis. Na die zeven jaar wilde ik wat anders, maar wat kun je op het eiland doen, wat bij je nautische interesse past? Dan is de keuze beperkt en de functie als verkeersleider trok mijn aandacht. Ik solliciteerde, werd aangenomen en in acht maanden tijd opgeleid. Inmiddels zijn we alweer zeventien jaar verder. Het werk bevalt me ontzettend goed, ik zou niet meer anders willen.”
TEKST FLOOR VUURBOOM // BEELD LEONIE BLAAK