Vrije doorvaart windparken in de knel
De komst van nieuwe windparken maakt het steeds drukker op de Noordzee. Daarom besloot de Nederlandse overheid in 2018, op aandringen van het Watersportverbond, om drie bestaande windparken (Egmond aan Zee, Prinses Amalia windpark en Luchterduinen) onder bepaalde voorwaarden open te stellen voor kleine scheepvaart tot 24 meter. Verwacht werd dat een vrije doorvaart ook uitgebreid zou worden naar de nieuwe windparken, maar dat blijkt momenteel niet het geval. Meer nog; in de blauwdruk van de toekomstige bouwplannen zijn de bestaande afspraken rond een vrije doorgang zelfs gedeeltelijk teruggeschroefd, tot grote droefenis van het Watersportverbond.
In de wind geslagen
“We zijn zeer teleurgesteld”, reageert Ernst Kaars Sijpesteijn, regiovertegenwoordiger Noordzee van het Watersportverbond, namens Platform Waterrecreatie, de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers en de Vereniging voor Beroepschartervaart (BBZ) dé grote pleitbezorger van een vrije doorvaart voor de kleine scheepvaart. “Wij zaten niet mee aan tafel voor overleg over het Noordzeeakkoord en zijn op geen enkel moment uitgenodigd om actief mee te denken, hoewel we als partij onderdeel waren van het opstellen van de gedragscode voor de vrije doorvaart, én de evaluatie van de twee jaar durende pilot (2017-2019) positief was.”
“Naar verwachting zou de pilot worden omgezet naar beleid. We waren zelfs in gesprek over een verruiming van de doorvaartregels, zoals de mogelijkheid om ook ’s nachts door de windparken te varen. Toen kwam het Noordzeeakkoord. Een akkoord dat ondanks herhaaldelijke verzoeken en toezeggingen om inbreng te mogen leveren, buiten ons om is genomen. Men heeft de belangen van de maritieme sector in de wind geslagen.”
Geen plaats meer voor vrije doorvaart
Het Noordzeeakkoord, dat begin 2021 door de Tweede Kamer werd goedgekeurd, omvat afspraken tussen het Rijk en stakeholderpartijen over de verdeling van het Nederlandse gedeelte van de Noordzee. Om die schaarse ruimte zo efficiënt mogelijk te verdelen, worden de ruimtes tussen de turbines opengesteld voor doorvaart en medegebruik. Zo is er bijvoorbeeld ruimte voor maricultuur, andere vormen van duurzame energieopwekking en opslag, natuurontwikkeling en passieve visserij. Met gebiedspaspoorten schetst de overheid per gebied welke vormen van medegebruik de voorkeur genieten.