Wieringerhoek uit het vizier: Rijkswaterstaat legt zich toe op meer vis en minder zout
Er verandert voorlopig helemaal niets in de Noordkop van Noord Holland, of in ieder geval niet in het zicht. En dat is goed, bleek onlangs bij de inloopbijeenkomst waar de planvorming van de Wieringerhoek uit de doeken werd gedaan. De Wieringerhoek is onderdeel van een groot plan van Rijkswaterstaat om wateren toekomstbestendig te maken.
In de Wieringerhoek, het gebied tussen Den Oever en Enkhuizen, liggen er uitdagingen om de indringing van zout tegen te gaan. Net als dat de zoutwaterwinning veilig gesteld moet worden en de natuur een handje geholpen moet worden. Daarom werd overwogen een deel van de Wieringermeer, zo’n 800 hectare, prijs te geven aan de natuur. Maar wat al zo goed als zeker was, en dinsdagavond met impressies en tekeningen werd onderstreept: dat gaat definitief niet door. Ook de realisatie van vooroevers voor de dijk tussen de Wieringermeer en het IJsselmeer is van de baan.
Als er al iets zal veranderen aan het gebied, dan zullen de meeste inwoners daar weinig van merken, stelt Edwin Verdonschot. Hij is bij Rijkswaterstaat aangesteld als omgevingsmanager van het gebied dat de Wieringerhoek behelst en denkt dat het plan dat er nu ligt op weinig weerstand kan rekenen onder betrokken. „We hebben met de lokale overheden, agrariërs, waterleidingbedrijf PWN en ook vertegenwoordigers vanuit het toerisme om tafel gezeten om tot een plan te komen dat door iedereen als nuttig en mooi wordt ervaren.”
Het huidige plan legt een uitdaging neer bij Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier om in de wateren van de Noordkop te zorgen voor meer paaigebieden voor vis. Hierdoor moet het IJsselmeer iets terug krijgen van de functie van de oude Zuiderzee als vruchtbaar tussenstation voor trekvissen als paling. Buiten de dijken zal Rijkswaterstaat verschillende varianten gaan beproeven die de indringing van zout water tegen moeten gaan.
De sluizen bij Den Oever zijn een van de grootste boosdoeners als het gaat om de verzilting van het binnenmeer. De aanleg van putten en dammen onder het wateroppervlak (zout water is zwaarder dan zoet water) in combinatie met pompen wordt onderzocht.
150 hectare rietvelden voor Andijk
Veruit de grootste veranderingen komen voor de kust van Andijk. Daar nemen rietvelden en zoetwaterbassins een ruimte van 150 hectare in beslag om de zoetwatervoorziening te garanderen, ook in tijden van extreme droogte.
Lees het gehele artikel op de bron: NHD, alleen voor abonnees