Van Optimist tot Tallship 1
Puck is 14 jaar oud en wil maar één ding: de oceaan op met School at Sea. De moeilijke weg daarnaartoe beschrijft ze in een aantal blogs. Dit is het eerste: over ‘die andere oceaan’.
Na een zware toetsweek wil ik maar één ding: het water op. Even mijn hoofd leegmaken. In de haven zie ik mijn 29er liggen, en mijn zeilmaatje staan. Zodra ik de steiger op stap, voel ik me rustig. Dit is de plek waar alles klopt. Toch denk ik, terwijl ik de lijnen controleer, aan iets groters dan elke training of wedstrijd die ik ooit heb gevaren: School at Sea. Over een jaar stap ik niet op een 29er, maar op een tallship dat de Atlantische Oceaan oversteekt. Een raar, maar geweldig idee.
WK-zeilster
Ik ben Puck Habets, veertien jaar, leerling in 3 gymnasium. Begonnen op mijn achtste in een Optimist, waarin ik echt heb leren zeilen: eerst bij de Roei- en Zeilvereniging Gouda, daarna bij Team Rotterdam, vervolgens het nationale team en uiteindelijk in een internationaal team. Ik kwam op de mooiste plekken: Barcelona, Palma de Mallorca, Malta, Kiel, Nieuwpoort, Valencia en het Gardameer. Ik zag vooral havens, vliegvelden en water. Het was een prachtige tijd waarin ik heb leren doorzetten en te vertrouwen op mezelf.
Mijn eerste ervaring met een tweemansboot was in de RSFeva, tijdens het WK in Nederland en een jaar later in Frankrijk. Sinds kort zeil ik in de 29er, een snelle, technische boot waarin alles draait om teamwork, timing en lef. Zeilen is mijn passie, maar School at Sea is iets anders. Daar gaat het niet om een startlijn of uitslag, maar om verantwoordelijkheid, samenwerken en jezelf tegenkomen op momenten die je niet ziet aankomen.
Grotemensentaal
Waarom wil ik de oceaan over? Omdat je daar niets kunt uitstellen of verstoppen. Je moet het samen doen, elke dag opnieuw. Ik wil ontdekken hoe ik reageer als het tegenzit, als de zee ruiger is dan ik gewend ben, of als ik zelf twijfel. School at Sea draait om verantwoordelijkheid nemen, creatief denken en samenwerken. Dat klinkt misschien als grotemensentaal, maar juist dat is wat me trekt: leren keuzes te maken, leiding te nemen en mezelf te leren kennen zonder dat iemand steeds zegt wat ik moet doen.
Het praktische deel van School at Sea vind ik nog wel het mooist. Je bent zes maanden onderweg. Je hebt om en om twee studiedagen waarop je gewoon les krijgt en twee wachtdagen waarop je het schip draaiend houdt. Dan ben je bezig met zeilen zetten, navigeren, koken, schoonmaken, nachtwacht lopen en zorgen dat alles blijft functioneren. Ik stel me voor hoe het voelt om op de boeg te staan bij zonsopkomst, of om midden in de nacht sterren te zoeken om te navigeren. En dan zijn er nog de landen waar je aanmeert: Caribische eilanden, delen van Zuid-Amerika, nieuwe culturen.
Een andere ‘oceaan’
Maar voordat ik aan boord stap, ga ik door een andere oceaan heen: fondsenwerving. Ik ga 30.000 euro ophalen. Dat voelt soms bijna net zo groot als de Atlantische Oceaan zelf. Ik heb al mooie stappen gezet, maar ook vaak ‘nee’ gehoord. Dat blijft lastig. Ik ben veertien, en ik wil iets bereiken dat enorm groot voelt. Soms denk ik: waarom zou een bedrijf míj helpen? Maar elke keer als iemand wél interesse toont, of vraagt hoe het gaat, krijg ik daar zo’n boost van. Ik leer nu al hoe belangrijk het is om door te zetten, opnieuw te proberen en niet bang te zijn om iemand te benaderen.
Mijn zeilachtergrond helpt me enorm. De discipline van trainen, omgaan met teleurstellingen, doorgaan bij harde wind — dat neem ik mee in mijn fondsenwerving én schoolwerk. Deze toetsweek liep niet zoals ik hoopte, maar dat hoort erbij. En ik blijf knokken, want als ik geen 7,0 gemiddeld haal, kan ik niet mee.
Blogs
Ik sta nog maar aan het begin van dit avontuur. In deze blogs laat ik zien hoe ik me voorbereid: in mijn trainingen, mijn schoolwerk en vooral mijn fondsenwerving. Dat laatste op verzoek van de redactie: omdat volgens hen ‘de reis voorafgaand aan de reis’ even interessant kan zijn als de reis zelf, die ik natuurlijk ook hoop te kunnen verslaan. Over zes weken schrijf ik weer, met een nieuwe mijlpaal. Misschien een sponsor. Misschien een succes. Misschien een tegenslag waar ik veel van geleerd heb. Je kunt mij volgen; hier, en op mijn website. Tot gauw!
Ik sta op de steiger. De wind trekt aan. Tijd om het water op te gaan. Dit is mijn startpunt. De oceaan komt later — maar ik ben onderweg.
Puck.

